Adar-bilbe

Adar-bilbe edo adar-bilbadura, paretak edo beste egitura lauak sortzeko eraikuntza teknika bat da. Eraikuntza arineko materiala da, eta adar meheak (osoak edo zatituak, gehienetan) edo xaflak hesola bertikalen artean ehuntzen ditu, sare bat osatzeko. Hesiak eta oztopoak egiteko erabili izan da, normalean, lur-eremuak ixteko edo azienda maneiatzeko. Adar-bilbea panel solte gisa egin daiteke, zurezko markoaren artean profilatuta betegarri-panelak egiteko, edo bestela, hesi edo horma baten multzoa osatzeko egin daiteke. Teknika garai neolitikoetan^[1] erabiltzen zen jadanik eta Burdin Aroan oso ohikoa zen etxeetako paretetan, adibidez, Basagainen.

Beste material batzuekin osa daiteke hormak egiteko. Bilbadura material aglutinatzaile batekin nahasten da, normalean material hauetako batekin edo batzuekin: pezoa, buztina, lokatza, harea, simaurra edo lastoa. Teknika hori gutxienez 6.000 urtean erabili da, eta oraindik ere eraikuntzako material garrantzitsua da munduko leku askotan. Prozesu hori listoi eta igeltsuzko material modernoenaren antzekoa da.

Vitruvio arkitekturazko gida-liburu bat idatzi zuen idazle erromatarrak bere lanean teknika hau deskribatu zuen^[2].

1. ↑ Shaffer, Gary D.. (1993). «An Archaeomagnetic Study of a Wattle and Daub Building Collapse» Journal of Field Archaeology 20 (1): 59.  doi:10.2307/530354. ISSN 0093-4690. (Noiz kontsultatua: 2023-12-09).
2. ↑ Vitruvious On Architecture (translated in 1931 from the eighth century Latin), Book II, Chapter 8, paragraph 20